Martesanto

Akala ko wala ng trapik ngayong mahal na araw. Ine-expect ko kase na marami ng hindi papasok, marami ng naka-leave sa mga opisina at wala na ring pasok sa eskwela. Tumatakbo na nga ng 135 pa-southbound ang sasakyan ko sa C5 ng biglang magmabagal ang SUV sa harap ko. Mabuti na lang magaling ako at natapakan ko agad ang preno! Medyo nag-skid nga pero ok naman, hindi naman ako kinabahan (ngayon medyo sigurado na kong hindi break fluid yung tumutulo sa ilalim ng kotse ko). Minsan ko lang kase magamit ang break ng kotse tulad kahapon. Hindi naman ako kaskaserong magmaneho. Salamat na lang at walang nangyari sa akin. Salamat na lang din at magaling talaga ako.

Mga 10 minutes din siguro na usad pagong kami ng biglang makita ko ang dahilan sa bandang kaliwa. Kaya naman pala. May isang kotse na nakatagilid sa daan. Sa northbound!!! Kaya paglagpas sa pinangyarihan ng aksidente, parang walang nangyari na muling nagpatuloy ang ikot ng mundo, na muling umikot ang mga kamay ng relo, na muling nag-fast-forward ang buhay, na biglang bumilis ang daloy ng trapiko.

Wednesday, Mar 31, 2010