Thursday 28 April 2011

Miscol

As usual, naunahan ko na naman ang cellphone ko sa paggising. Ito rin kase ang ginagamit kong alarm clock sa umaga. And as usual din, meron akong mga text messages sa favorite text mate ko. Lagi kase akong may tatlong text messages sa umaga galing sa opis. Dati, hindi ko nilalagay sa silent mode ang phone ko pag natutulog sa gabi. Ang reason ko, baka biglang may tumawag or magtext in the middle of the night na importante. Siyempre dapat importante yung call or text kung dis-oras ng gabi mo na-receive. Pero mostly ang inaasahan kong text dati yung galing sa crush ko, or galing sa MGA may crush sa akin. Pero dati yon, ng binata pa ko.

Kaso nga nung malipat ako dito sa company ko ngayon, everyday meron kaming niru-run na processing at nag o-auto-text ito kung may nag-error sa system or kung natapos na ang processing. Usually nga tatlong text ito. Pero paggising ko kaninang umaga, “4 new messages” daw. Binasa ko ang mga messages, number lang ang lumabas don sa isa.

+639274225037

“d2 ka reply or call nalang send ka load 150pesos importante sasabihen ko sayo last txt na e2,”

Unang basa pa lang, mukhang yung mga text na nanloloko para makakuha ng libreng load sayo, diba? Pero binasa ko ulit, pilit iniintindi ang laman ng message. Parang may gustong ipahiwatig sa akin na iba. Umagang-umaga, kagigising ko pa lang, pinag-iisip na agad ako. Medyo kinabahan pa nga ako dahil mukhang problema ‘to. Importante daw eh! Tinawagan ko ang ate ko. Ang tagal ng ring. Walang sumasagot. Lalong akong mag-worry. Baka may nangyaring hindi maganda sa ate ko. Tinawagan ko yung number nung nagtext. Ni hindi man lang nag-ring, nadi-disconnect na agad! Tsk tsk tsk… Masama na ‘to, sabi ko.

Ganito kase ang nangyari the night before. Pag nasa bahay ako, iniiwan ko na lang ang cellphone sa kwarto namin. Pag napapaakyat ako sa kwarto saka ko lang nalalaman kung may nag-text ba sa akin o nag-miscol. At kagabi nga, patulog na ko ng mabasa ko ang text message mula sa number ng ate ko.

“Ano credit card mo?”

Nagreply naman ako at sinabi kung ano nga ang gamit kong card. Tiningnan ko ang oras ng text nya, mga 3 hours na ang nakakalipas. Hindi ko na ine-expect na sasagot pa siya. Naisip ko baka bukas na lang ng umaga sasagot ang ate ko kung bakit nga nya tinatanong. At kinaumagahan nga, nabasa ko yung text message mula sa number na +639274225037. Kaya although mukhang kaduda-duda yung message na yon, parang nagkaroon ng ibang dating sa akin. Parang pwede kase sa inaasahan kong isasagot nya kung bakit nya tinatanong kung ano gamit kong credit card.

Dahil nga hindi ko ma-contact ang ate ko, parang ang daming pumasok sa isip ko na negative. Parang sobrang aga na bad trip naman ng nangyari pag nagkataon. Naligo na muna ako dahil baka ma-late ako sa pagpasok sa kaiisip. Ng malapit na kong makaraos sa banyo, may kumatok sa pinto. Ang ate ko raw, nasa landline phone! Medyo nawala ng konti ang pangamba ko. Pero gusto ko pa rin na marinig talaga ang boses nya para masiguro na siya nga ang nasa kabilang linya. Binilisan ko ang ginagawa ko para matapos na at sabay nagbihis at lumabas.

“Hello?”

“Bakit ka nag-miscol?”

“Nagtatanong ka ba tungkol sa credit card kagabi?”

“Meron sana akong ipapabili sayo. Gusto kase naming manood ng High School Musical sa Araneta. Nasa 1,400 yata ang isang ticket. Pero pag ginamit yung credit card mo, may 15% discount!”

Mabuti na lang hindi ako marunong magmura! Para kaseng sobrang alala na ko kanina na baka may masamang nangyari sa ate ko, wala naman palang basehan ang lahat ng iyon. Nagpa-apekto ako sa isang walang ka-kwenta-kwentang text message mula sa number na +639274225037. Nagpasalamat na din ako sa Diyos dahil parang dahil din doon, nabuo na agad ang araw ko! Ang sarap kase ng feeling ng na-relieve yung worries mo.

Ng nasa kotse na kami papasok, may binasang text ang mama ko. Parehong-pareho ng message na na-receive ko mula sa number na +639274225037. Ang pinagkaiba lang, yung dulo ng number. Parang 47 yata imbes na 37. Ngayon mas lalong sure ako na scam nga ito. At malamang, baka iisang tao lang ang gumagawa nito, kase magkalapit ang number nila. Ang pinagtataka ko lang, baka may connection yung text na na-receive ko at na-receive ng mama ko. Baka may napagkunan sila ng number namin! Pero bago pa ko mag-alala ulit, hinayaan ko na lang at baka nagkataon lang. Baka masayang na naman ang oras ko sa pagwo-worry na hindi naman pala dapat.

April 30, 2008

No comments: