Plain & Simple

Nagkasagutan kami ng papa ko kanina bago pumasok. Narinig ko kase habang nagre-ready ako sa pagpasok ng opis na ang taas daw ng bill namin sa tubig. Nakita ko nga yung bill na nakadikit sa ref. Hindi nga nila binayaran yung last month kaya meron kaming notice of disconnection. Parang imposible daw kase na apat na araw pa lang mula ng cutoff eh parang pang dalawang buwan na ang nagagamit naming tubig. Sobrang imposible nga kahit sabihin nating summer ngayon at mas madalas talagang gumamit ng tubig lalo na sa paliligo. Hindi ko masyadong naintindihan kung anong test ang ginawa nila. Basta sabi ng papa ko may leak daw! Gusto na nga nya ipahukay yung mga tubo ng tubig para mapalitan. Eh ako ang una kong naging reaction baka sira yung metro. Kaya nasabi ko na bakit hindi muna ipatingin at baka nga sira lang ang metro. Kesa naman na maghukay ka at palitan ang lahat ng tubo, pagkatapos wala naman pala doon ang problema. Sayang na ang pagod, sayang pa sa oras, tsaka sa pera. Sagot naman ng papa ko, "Tinest nga namin. Pinatay ang main line, hindi tumakbo ang metro. Binuksan ang main line, tumakbo ang metro." Or some words to that effect. Tapos bigla pang dinugtungan ng "Plain & simple!" na may halong inis, galit, at sarcasm.

Ako naman tuloy ang nainis ng marinig ko yung linyang yon. Sabi ko engineer ako ah. At laging nilang pinagmamalaki sa ibang tao na matatalino ang mga anak nila (kasama ako doon). Pero bakit parang pakiramadam ko napakatanga ko ng marinig ko yung "plain & simple" na sinabi nya. Para bang gusto nyang ipamukha sa akin na kasimple-simpleng bagay, hindi ko maintindihan. Hindi ko napigilan ang sarili ko kaya nakasagot-sagot ako sa kanya ng hindi maayos. After a while, pinilit ko na lang na huwag ng magsalita at kalimutan na lang ang nangyari.

Naisip ko tuloy, talaga bang mas magaling sa amin ang papa ko? Lagi kase nyang sinasabi na teacher lang tinapos nya pero naging manager siya. Tapos kami puro engineer, kaya dapat malagpasan daw namin ang narating nya. Pressure siguro yon kahit kaninong anak, pero sa akin ok lang. Alam ko naman ang kaya kong gawin. At kung ano ang dapat kong gawin para maging masaya sa buhay. Minsan kase parang sobrang simple lang ang tingin ng papa ko sa mga bagay. Its either black or white, day or night. Hot or cold. Plain & simple.

Nung nag-aaral pa lang ako para maging isang electrical engineer, mas naintindihan ko siguro ang tungkol sa mga kurye-kuryente. Alam ko medyo complicated yun, lalo na pag iko-compute mo yung power kung ang given lang ay voltage at current. Pero para sa papa ko, basta pag nahawakan mo yung live wire, siguradong makukuryente ka. Minsan nga ng ma-confine ako sa hospital dahil sa viral infection, mas magaling pa ang papa ko sa doctor! Sabi kase ng doctor huwag daw muna ko uminom ng kahit anong gamot. Sabi naman ng papa ko paglabas ng doctor ng kwarto, anong klaseng doctor daw yon. Walang ginawa. Kaya nga daw ako dinala sa hospital para pagalingin eh ayaw naman akong painumin ng gamot. Kaya sabi nya basta inumin mo itong gamot na iniinom mo. Hindi nya alam kaya pala sabi ng doctor na huwag muna uminom ng gamot eh para maobserbahan nila yung sakit ko. Baka naman nga daw mali yung iniinom kong gamot at baka hindi lang basta lagnat ang sakit ko.

Ano nga ba ang tamang pananaw sa buhay? Yung chess ang favorite board game mo eh mas madaling laruin ang dama? Yung parang nagtataxi ka pwede namang lakarin? Yung gumagamit ka pa ng calculator pwede naman magbilang sa kamay? Yung nagte-text ka pero katabi mo lang ang kausap mo? Yung nagbabasa ka ng news, sa internet nga lang? Yung marunong kang magdrive, sa playstation? Yung marami kang alam, pero parang mas lalong nagiging komplikado ang buhay mo? O yung "Plain & Simple"?

April 14, 2008